Foto: Aynur Sen
Gittiğin ‚Mevsimler‘;
Döndü dolaştı geri geldi.
Sen hala gelmedin. . .
Zannetme ki ben;
Ne yer, ne içer, ne gezer,
Ne de yaşamdan tat alırım. . .
Deniz; masmavi, gri, dalgalı, dümdüz. . .
Gökyüzü; güneşli, bulutlu, yağmurlu. . .
Ağaçların; yeşili, sarısı, kırmızısı. . .
Ayaklarımın altından kayıp giden,
Yere serilmiş,
Renk cümbüşü sonbahar yaprakları. .
Tam karşımda Kınalıada,
Baktığım ve gördüğüm,
Senin çok sevdiğin Burgazada. . .
Haldun Taner Sahnesi,
İskele Meydanı’ndan her geçişimde. . .
Sepetlerinde çeşit çeşit, rengarenk çiçekleriyle,
Köşe başlarında;
Coşkuyla bağrışan çiçekci kadınlar. . .
Hava yeni kararmış, melankolik. . !
Denizden esen kuvvetli rüzgar,
Üşütüyor beni. . .
Akşam vapurları dönüyor karşı kıyıdan. .
Hızlı adımlarla yürüyorum rıhtımda,
Sağımda solumda, önümde arkamda. . .
Koşuşturan insanlar. . .
Çarpıp, dönüp baktığımda,
Gülümseyen bir yüz, sana benziyor. . .
Yok yok benzemiyor. . .
Sen değilsin. . .
Gittiğin ‚Mevsimler‘;
Döndü dolaştı geri geldi. . .
Sen hala gelmedin. . !
© Aynur Sen, 5. November 2005, Kadıköy İskele / İstanbul
Comments