Foto: Aynur Sen
Daha önceki saatlerimde buradaydın. . .
Önceki saatlerimde de,
Daha önceki saatlerimde de. . .
Şu an neredesin?
Yoksun!. .
Sana söylemiştim. . .
Yanan ışıklarin biri söndü işte. . .
Gökyüzündeki;
Dolunay, Büyükayı, Kutup yıldızı,
Aydınlıkları içime yansımıyor. .
Yansıyan, senin yokluğunla,
Her yerin sessizliği ve karanlığı,
Yokluğnnla dopdolu yerlerde duramıyorum. .
Korkuyorum. . .
Seni görememekten korkuyorum. . .
Blmezdim. . ki. . ?
Sensiz, bu yerlerin zor olduğunu. . .
Uzun zaman oldu pişmanlıklarım olmayalı. .
Farklı şeyler yapabilirdik! . .
Hiç konuşmadan saatlerce yürüyebilirdik. . .
Bir yerlerde oturabilirdik. .
Sevdiğimiz müziği dinleyebilirdik. .
Hiç susmadan konuşabilirdik. . .
Bilinmeyen yenilikler keşfedebilirdik. . .
Yanan ışıkların bize ait olduklarını,
Hissedebilir ve görebilirdik. . .
Duyumsanan, istenen her şeyi,
Paylaşabilirdik! . .
Yalnızlıklarımıızı anlık unutabilirdik. . .
Bu gecemde, yüreğimdeki sızı,
Sensizliğin; sessizliğini yaşıyorum. . .
Yüreğimde, küçük bir çocuğun çırpınışları;
Alışır mıyım?
Evet! . .
Hemen değil. . .
Bilemiyorum. . .
Uyumak istiyorum!. .
Bu gecemde, bilmek de istemiyorum. . .
Çaresiz, kırık dökük, üzgün. . .
Çok üzgün, özlem dolu,
Güzel duygularla dopdolu. . .
Bu kalp ‚Hediyemdir‘! . .
© Aynur Sen, 27. Juli 1996, Antalya